คณะภคินีผู้รับใช้ดวงหทัยนิรมลของพระแม่มารีย์ เดิมชื่อว่า "คณะชีสงเคราะห์" กำเนิดเนื่องมาจากพระสังฆราชกาเยตาโน ปาซอตตี หัวหน้าคณะธรรมทูตซาเลเซียนรุ่นแรก ที่เข้ามาทำงานในประเทศไทย เห็นความจำเป็นที่จะต้องมีนักบวชหญิงเพื่อร่วมมือกับพระสงฆ์ ในงานอภิบาลตามวัดต่าง ๆ เพื่อช่วยดูแลเรื่องอาหาร เสื้อผ้าพระสงฆ์ สามเณร อภิบาลเด็กหญิง เยาวชนหญิง และกลุ่มแม่บ้านโดยอุทิศชีวิตเพื่อทำความดีแก่ทุกคนโดยเฉพาะผู้ขัดสนทั้งฝ่ายร่างกายและจิตใจ
พระสังฆราช กาเยตาโน ปาซอตตี ประมุขสังฆมณฑลาชบุรี ประกาศสถาปนาคณะอย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 7 ธันวาคม ค.ศ. 1937 ที่บางนกแขวก อ.บางคนที จ.สมุทรสงคราม โดยมีหญิงสาว 7 คน ซึ่งทำงานในโรงครัวของบ้านเณรซาเลเซียน บางนกแขวก ได้เข้านวกภาพ ในวันที่ 8 ธันวาคม ค.ศ. 1937
เพื่อวางรากฐานชีวิตนักบวชให้มั่นคงและเข้มแข็ง พระสังฆราชกาเยตาโน ปาซอตตี ได้เชิญซิสเตอร์คณะธิดาแม่พระองค์อุปถัมภ์ 2 ท่าน มาช่วยให้การอบรมในระยะแรก คือ ซิสเตอร์ อันตนเนียตตา โมเรลลาโต ซึ่งมารับหน้าที่เป็นนวกจารย์ และคุณแม่ลุยยีนา ดี โยร์โย มาเป็นอธิการิณีคนแรกในปี 1941 และอยู่ในตำแหน่งนี้ถึงปี 1964 หลังจากผ่านขั้นตอนของนวกภาพที่เข้มข้น นวกนารีรุ่นแรกจำนวน 6 คน ก็ได้ถวายปฏิญาณครั้งแรก หลังจากนั้น คณะเล็ก ๆ ที่เพิ่งจะเริ่มก่อร่างสร้างตัวนี้ ก็เริ่มส่งซิสเตอร์ไปประจำทำงานตามวัดต่าง ๆ ในสังฆมณฑล
ในปี ค.ศ. 1964 คุณแม่อาคาทา ลัดดา สัตย์วินิจ ได้รับเลือกตั้งจากสมาชิก ให้เป็นอธิการิณีเจ้าคณะชาวไทยคนแรก
ในปี ค.ศ. 1971 เนื่องจากเหตุผลทางด้านภาษาได้เปลี่ยนชื่อคณะจาก “ชีสงเคราะห์” มาเป็น “คณะภคินีผู้รับใช้ดวงหทัยนิรมลของพระแม่มารีย์” ซึ่งบ่งบอกเอกลักษณ์ของคณะได้ชัดเจนมากกว่า
ในปี ค.ศ. 1987 คณะได้เข้าเป็นสมาชิกในครอบครัวซาเลเซียน อย่างเป็นทางการ
ปัจจุบันสมาชิกของคณะทำงานใน 4 สังฆมณฑล ได้แก่ ราชบุรี สุราษฎร์ธานี กรุงเทพฯ เชียงใหม่ นอกจากนี้ยังมีสมาชิกทำงานเป็นธรรมทูตในประเทศเขมรจำนวน 5 คนและมีสมาชิกที่เป็นชาวกัมพูชา 1 คน
คุณแม่มะลิวัลย์ ปรมัตถ์วิโรจน์ เป็นอธิการิณีเจ้าคณะคนปัจจุบัน ท่านดำรงตำแหน่งคุณแม่เจ้าคณะเป็นสมัยแรก โดยก่อนหน้านี้ท่านเป็นนวกจารย์ และดำรงตำแหน่งอยู่ในคณะที่ปรึกษามาหลายสมัย